Film „Connection Error”, który porusza temat znęcania się rówieśniczego, trafi do kin 31 października.

W reżyserii Gökçena Usty w filmie występują Onur Tuna, Belçim Bilgin, Timur Acar, Asena Keskinci, Fatih Berk Şahin, Utku Coşkun i Çağdaş Onur Öztürk. Film jest wspólną produkcją Böcek Films i Atölye Production.

Producent Ömer Faruk Sorak i główni aktorzy podzielili się swoimi odczuciami i przemyśleniami na temat filmu z korespondentem AA.

Ömer Faruk Sorak, producent filmu, który powstał pod hasłem „Przemoc zaczyna się w rodzinie, a nie w szkole”, powiedział: „Żałuję, że nie zrobiliśmy czegoś, co uwzględniałoby odpowiedzialność społeczną i podnosiło świadomość społeczną w tym temacie. Ktoś musi wziąć na siebie odpowiedzialność. W końcu naszą sztuką jest kino i naszym obowiązkiem jest opowiedzieć tę historię poprzez kino”.

Sorak stwierdził, że film ukazuje lęki dzieci o swoją przyszłość, ale sytuacja się pogorszyła. „Najpoważniejsze jest to, że dzieci są tak zagubione, że nie wiedzą, jaka będzie ich przyszłość. Zarówno rodzice, jak i wszyscy ustawodawcy muszą zwrócić na to uwagę, podkreślić to i zapobiec temu nękaniu rówieśniczemu poprzez wprowadzenie odpowiednich przepisów” – powiedział.

„Problemy młodych ludzi są również moimi problemami. Jestem ojcem” – powiedział Sorak, podkreślając ich świadomość przeszkód, które uniemożliwiają rodzinom o niskich dochodach dostęp do wysokiej jakości edukacji. „Specjalnie wybraliśmy w filmie historię rozgrywającą się w szkole prywatnej, aby pokazać, że sytuacja w szkołach prywatnych nie różni się zbytnio i że dopóki nie ma głębszych i skuteczniejszych rozwiązań dla edukacji młodych ludzi, płacenie ogromnych pieniędzy za ich tam wysyłanie nie ma sensu” – powiedział Sorak.

Producent Sorak oświadczył, że jeden z postów udostępnionych w mediach społecznościowych między 31 października a 1 grudnia z hashtagiem „#Connect” pozwoli wygrać nagrodę w wysokości 1 miliona lir, i dodał:

„Kino poniosło znaczną stratę po pandemii. Naszym celem było dotarcie filmu do dużej widowni. Wierzyliśmy, że zdobycie takiej nagrody przez młodych ludzi znacząco wspomoże ich edukację. Chcemy zapewnić podobne wsparcie naszym przyszłym filmom”.

Główny aktor Utku Coşkun podkreślił, że zetknął się z prześladowaniem ze strony rówieśników podczas kręcenia filmu, mówiąc: „Byłem otyłym dzieciakiem w liceum. Nie byłem zbytnio prześladowany, ale byłem potencjalnym celem. Więc, próbując się bronić, choć nieumyślnie, stałem się prześladowcą, choć uświadomiłem to sobie przez lata. Można więc powiedzieć, że przyjąłem tę rolę częściowo po to, by naprawić swoje małe, zranione, otyłe, szczerzące zęby ja”.

Coşkun podkreślił, że osoby, które są ofiarami znęcania się, nie zawsze potrafią wyrazić to wprost:

Wszyscy mamy trudności z wyrażaniem siebie, w każdym wieku. Dlatego dzięki filmom i dziełom sztuki takim jak to, ludzie mogą łatwiej się zrozumieć i wyraźniej dostrzegać problemy. Mamy wspaniały film „The Connection Failure”, który pomaga nam zrozumieć zjawisko przemocy rówieśniczej i problemy w dogadywaniu się między pokoleniami. Z niecierpliwością czekamy na spotkanie z Wami 31 października.

Główna aktorka Asena Keskinci również zwróciła uwagę na prześladowanie, którego doświadczyła ze strony rówieśników, i powiedziała:

„Jeśli jesteś dzieckiem, które trochę różni się od rówieśników, jesteś prześladowany. Na przykład, byłem prześladowany z powodu rudych włosów albo z powodu mojego zachowania. Ale prześladowanie ze strony ucznia szkoły średniej, którego można uznać za osobę dorosłą, to nie to samo, co prześladowanie ze strony ucznia szkoły podstawowej. Ja też byłem prześladowany w szkole średniej. Doświadczyłem nawet wielu aktów przemocy. Zdarzały się incydenty, które kończyły się pozwami. To są więc bolesne doświadczenia, które znam bardzo dobrze”.

Keskinci, który chciał, aby młodsze pokolenie przyprowadziło na film swoje rodziny, powiedział: „Jeśli jesteś pokoleniem Z, zabierz matkę, ojca, ciocię. Bo oni najwyraźniej nie rozumieją, kiedy im to tłumaczysz. Dlatego, jak głosi film, powstał film, aby rozwiązać ten problem z relacją”.

Aktor Murat Serezli podkreślił, że film na wiele sposobów zwraca uwagę na problem znęcania się rówieśniczego.

Serezli podkreślił, że młodzi ludzie są uzależnieni od lajków, zauważając, że ich potrzeba uznania nie ogranicza się do najbliższego otoczenia; gonią za pewną liczbą. „Udostępniłem to, tysiąc osób to polubiło, powinienem być bardziej podobny do nich” – powiedział Serezli. „Gdzie jesteś? Nie możesz już być sobą. Stajesz się przez nie kształtowany”.

Serezli zauważył, że polubienia w mediach społecznościowych to tylko liczby i podał następujące informacje:

„Pomiędzy byciem lubianym przez 10 000 osób, których nie znasz i na których ci nie zależy, a byciem lubianym przez znaną osobę publiczną, powiedzmy, profesora, która strona skali jest bardziej dominująca? Jedna czy 10 000? Ta ilość już zniknęła. Dlatego byłoby bardzo ważnym krokiem na drodze do cnoty, gdyby przestali czerpać z tego jakąkolwiek przyjemność”.

Wskazując na postać „Dyrektora”, którego gra w filmie, artysta powiedział: „Jest on jak żongler, który próbuje żonglować trzema piłkami jednocześnie, nie upuszczając ich, jeśli chodzi o dyscyplinę, którą musi wypracować, rodziców, których musi zadowolić, i pokój, który stara się między nimi zaprowadzić”.

Derinsu Sorak, jedna z aktorek filmu, przyznała, że ​​była dotkliwie ofiarą znęcania się ze strony rówieśników, mówiąc: „Doświadczyłam i byłam świadkiem znęcania się w dzieciństwie. Widziałam, jak ludzie, na których mi naprawdę zależało i których kochałam, byli krzywdzeni i dręczeni na moich oczach, i zdałam sobie sprawę, jak bardzo ten problem stał się znormalizowany. Kiedy więc przeczytałam scenariusz, wszystko ułożyło się w całość jak element układanki”.

Zwracając uwagę na to, że jej rola w filmie bardzo różni się od jej własnej, Derinsu Sorak powiedziała: „W filmie jestem po stronie dręczyciela. Miałam okazję zobaczyć i zrozumieć, że osoba, która dręczy, jest w rzeczywistości dzieckiem i że na nią również mogą wpływać inne czynniki”.

Derinsu Sorak stwierdził, że osoby doświadczające znęcania się zawsze mogą szukać pomocy i dołączyć do ruchu w mediach społecznościowych #ConnectOn, mówiąc: „Po pierwsze, tak naprawdę nie są sami. Wierzę, że pomoc zawsze nadejdzie do tych, którzy o nią poproszą. Nie odezwałem się i bardzo tego żałuję. Żałuję, że nie poprosiłem o pomoc”.

W obsadzie filmu znaleźli się także Oğulcan Çiftçioğlu, Ali Barkın, Bensu Uğur, Arda Adil Görgen, Doğa Özüm, Deniz Ali Cankorur, Şebnem Schaefer, Ayşe Melike Çerçi, Gökhan Ünal, Volkan Çolpan, Doris Hofer, Seyhan Öz i Kubilay Tuncer.